Afgelopen keer heb ik geschreven over mijn eerste week maar waar ik het toen nog niet over heb gehad is wat er allemaal gebeurd na onze werkdag….

Mijn seizoen hier begon ik op de kamer met Imke, een super gezellige meid waar ik toffe gesprekken mee kon voeren. Zij had voor het seizoen haar Apincursus gedaan maar had toen haar enkelbanden ingescheurd. Ze heeft toen de hele tijd gehoopt dat het beter zou gaan maar na twee weken kon ze nog steeds niet skiën en zelfs haar skischoen aantrekken ging nauwelijks. Daardoor was ze genoodzaakt weer af te reizen naar Nederland, echt super jammer want toen zat ik in één keer in mijn up op een kamer. Gelukkig was het wel zo dat ik ’s avonds al super vaak samen ging eten met drie andere Nederlandse collega’s die samen op een sportopleiding in Nederland zitten. Zij zaten allemaal bij elkaar in het huis van onze chef en ik zat in het mitarbeitershaus. Bij onze chef in huis woont Martina ook nog, een super meid uit Oostenrijk. We zijn op een gegeven moment een keer samen gaan skiën en vanaf toen at ze ook vaak met ons mee ’s avonds. Zij zat alleen op een kamer voor “4” personen( meer voor 2 of 3) maar in ieder geval was de kamer niet vol. Dus toen hebben we besloten dat ik moest gaan verkassen, zodat Martina en ik allebei wat meer company hadden op onze kamers en dan hoefde ik ook niet elke avond naar huis te lopen(ook kan het voor mijn Duits ook niet zoveel kwaad…).

Eigenlijk eten we nog steeds elke avond samen, we wisselen elkaar soort van af met koken( ik denk wel dat Martina en ik toch iets vaker in pannen staan te roeren, maar dat is helemaal oké want zij vind kokerellen net zo leuk als ik!). Daarna komen de goede gesprekken op gang. Dat was zo leuk om te ervaren dat je toch allemaal ook al ken je elkaar niet, doe je hele andere opleidingen en kom je uit andere hoeken van het land, je toch allemaal met dezelfde thema’s worstelt. Iedereen is daar hier ook zo open in dat we al binnen een week elkaar super goed leerde kennen.

In Zauchensee hebben we ongeveer drie huizen en een koe. Oké zo erg is het misschien ook weer niet maar ik kan niet zeggen dat het hier groot is. Er wonen hier 51 mensen, daarnaast zijn er nog flink wat veels te veel sterrenhotels en zijn er wat skiverhuurders gevestigd. Een supermarkt hebben helaas niet dus af en toe gaat er een onderneming richting Altenmarkt om inkopen te doen voor de komende tijd. Wel tellen we in ieder geval twee hutten waar je kunt eten en een heuse schirmbar en almbar, waar we uiteraard regelmatig verblijven. Het is hier dus eigenlijk heel erg rustig, gelukkig zijn mijn collega’s wel mensen waar je zelf een feestje mee kunt bouwen dus dat is ontzettend leuk. Tijdens de drukkere weken zijn de schirmbar en de almbar overigens ook vol, niet dat we dat nodig hebben om een leuke tijd te hebben. Als we toch een keertje echt een wat grotere party machen willen dan vinden we onze weg naar Flachau prima. Daar hebben we inmiddels ook al de nodige succesvolle avondjes doorgebracht. Aangezien er ook veel mensen van de anwärter in Altenmarkt, Flachau en Kleinarl zitten, zien we elkaar ook weer regelmatig in Flachau. Erg gezellig om dan even bij te kunnen kletsen met de mensen waarmee het avontuur in Oostenrijk allemaal begonnen is.

Op de dagen dat we vrij zijn, niet dat het er veel zijn, gaan we met zijn allen skiën in nieuwe gebieden, uitbrakken (of uitbrakken op skies, kan blijkbaar ook) of andere leuke dingen doen. Even de ontspanning opzoeken in de thermen doen we ook nog wel eens. Ondanks dat het een fantastische baan is in het meest geweldige kantoor van de wereld merk je best wel dat alles druk is en je elke dag de volle 100% moet geven om de skilessen te laten slagen. Daarom is het ook zo leuk om iedereen buiten het werk ook nog zo veel te zien en andere leuke dingen te doen. Laatst ben ik samen met Jorrit, één van mijn Nederlandse collega’s naar Altenmarkt gelopen. Best wel een stukkie wandelen maar super leuk om te doen, vervolgens kwamen we m et de meest idiote ideeën aan in Altenmarkt. Vervolgens hebben we daar een drankje gedaan, pizza gegeten, zijn we door gegaan naar de thermen om daarna terug te liften naar Zauchensee! Echt een toffe dag, vol gekkigheid, heerlijk! Op een gegeven moment zijn we ook naar Kleinarl afgereisd om daar het Winterfest mee te maken. Ze hebben daar dan motorcrossshows, segways met sneeuwkettingen, een tent met livemuziek, etc. Erg gezellig om dan lekker bij te kletsen met mensen onder het genot van punch met schuss en glühwein.

Natuurlijk hebben we hier ook kerst gevierd, door met vrijwel alle collega’s en familieleden uit eten te gaan in één van de hutten in Zauchensee. We hebben de andere avonden lekker gekookt, kerstfilmpjes gekeken en geklets. Maar vooral met oud en nieuw moest en zou het dak eraf gegaan en waar kun je dit nou beter voor elkaar krijgen dan in Flachau? Dat is dus ook precies wat we gedaan hebben, om daarna grandioos te eindigen in ons eigen Zauchensee.

Nog steeds spring ik elke dag met een glimlach uit bed om naar het raam te wandelen, naar buiten te kijken en mezelf te overtuigen dat ik echt niet aan het dromen ben. Elke keer dat ik ’s morgens in de gondel stap sta ik nog vol verwondering te genieten van het hier leven en zijn! Na slechts een paar weken hier hebben we al zoveel toffe dingen meegemaakt, ik kan echt niet wachten om te zien wat de rest van het seizoen nog allemaal gaat brengen!