Inmiddels timmeren we al hard aan de weg tijdens onze anwärter. Inmiddels hebben we echt een behoorlijk hechte groep waarmee we optrekken. Toen we net begonnen hadden we eigenlijk al gelijk met heel veel mensen contact. Het is echt heel apart om te merken dat je ineens mensen kunt vinden die je van tevoren helemaal niet kent maar omdat je dezelfde passie deelt, waar je de hele dag mee bezig bent, toch zo snel je plekje vind. Het voelt ook echt alsof ik mensen al veel langer ken dan die paar dagen die de anwärter nu pas duurt. Je trekt super intensief met elkaar op en doordat we best pittige en vermoeiende dagen maken ga je niet alleen de fantastische gave momenten met elkaar delen maar ook de iets minder makkelijke momenten. Daardoor merk je echt dat je met de dag hechter met elkaar wordt. Echt heel bijzonder om mee te maken.

Onze dagen zien er eigenlijk als volgt uit: rond half zeven gaat de wekker, om gelijk met zijn allen naar de badkamer te vliegen en in de kleren te schieten zodat we om 7 uur aan het ontbijt zitten. Rond kwart voor acht hebben we ons dan in onze skibroek gehesen en staan we met de ski’s bij de bushalte. Dan nemen we de bus naar de gondel en gaan omhoog richting de gletsjer. Om 9 uur beginnen de klasjes dus meestal kunnen we nog eerst even een afdaling maken terwijl de pistes vrijwel leeg zijn of een paar super foto’s schieten. Tijdens de skilessen werk je aan je eigen techniek, leer je hoe je les moet geven, welke oefeningen er bestaan en hoe je het leren skiën opbouwt. Ook komen er nog heel veel andere dingen om de hoek kijken omtrent de bergen, het weer, EHBO, (lawine)gevaar, duits(erg belangrijk!) en over materiaal. Meestal hebben we van kwart voor 12 tot half 1 middagpauze en daarna skiën we tot rond 2 uur/ kwart over 2. Dan is het vlot naar beneden gaan omdat we allemaal willen douchen voordat de theorie begint om 4 uur. Ook als je nog even spullen voor de lunch wilt halen of iets moet regelen voor je ski’s is dit het moment om dat te doen. Jammer is alleen dat doordat het zo druk is bij de bushalte je vaak pas om 3 uur thuis bent zodat je eigenlijk alleen kunt douchen en heel even je ‘social life’ kunt onderhouden bij de Wi-fi spot in de gezamenlijk ruimte ( dat betekent dus een internet router met 60 mensen die er gebruik van willen maken, SUCCES!) Rond half 7 is de theorie les afgelopen en is het aanvallen op het eten. Qua het eten betreft hebben we echt niks te klagen. Er is altijd een soepje, een saladebarretje, een vleesgerecht, een vega-optie en als afsluiter een toetje dat vaak als hoofdbestandsdeel gelatine heeft… Na het eten is het tijd om te studeren, of even je hoofd af te sluiten van het hele ‘anwärter geweld’. Gezellig even samen bijkomen in de sauna die ook aanwezig was in de JUFA moest ook gebeuren en het leren van de theorie bleek daar een veel minder zware opgave!

Na ongeveer zeven dagen hard geploeterd te hebben en ontzettend veel geleerd begonnen ook al de eerste examens. Vanaf donderdag kon de Lehrauftritt plaatsvinden, dit betekende dat je in de komende dagen ergens een skiles moest geven aan de rest van de groep en dat je hierop beoordeeld werd. Jammer alleen dat je niet wist van tevoren welke les je moest geven en dus kon je er ook niet één voorbereiden. Uiteindelijk bleek ik pas op zaterdag te hoeven maar daardoor heb ik wel ook op donderdag en vrijdag in spanning gezeten. Overigens hebben we ’s ochtends ook nog altijd heerlijk geskied. Op vrijdag avond hadden we het theorie-examen, iedereen kneep hem hiervoor eigenlijk best wel maar uiteindelijk viel het reuze mee en bleken sommige vragen zelfs lachwekkend. Ook de mensen die een herkansing hadden zijn hiervoor uiteindelijk met vlag en wimpel geslaagd! Op zondag ochtend hadden we het examenonderdeel waar ik het meest tegenop zag, het praktijk skiën. Natuurlijk was dit een dag waarbij de sneeuw met bakken uit de hemel viel en je geen hand voor ogen zag terwijl we de hele week super weer hadden gehad… Toen we naar boven gingen was iedereen super zenuwachtig. Gelukkig hadden we elkaar om een beetje dood te knuffelen en te ontstressen. Eenmaal boven moest je best lang wachten tot je aan de beurt was. Er waren drie onderdelen; kurven, kurze radien en carven grundstufe. Telkens als je een station erop had zitten moest je door skiën naar de volgende. Aan het einde was het even met zijn allen bijkomen in het Alpincenter. Inmiddels was iedereen best wel op en verkleumd. Hierna zijn we allemaal snel terug gegaan richting de JUFA zodat we nog flink lang in de stress kunnen zitten om zo te horen of we het allemaal gehaald hebben… Aaaaaaaaaaah super spannend!